Assalamualaikum w.b.t
Terdetik di fikiran Rojulullah untuk mengenali ajaran sesat yang agak merbahaya
Terdetik di fikiran Rojulullah untuk mengenali ajaran sesat yang agak merbahaya
iaitu 'Qadiniyah' ataupun di Indonesia dikenali sebagai 'Ahmadiyah'
Untuk pengetahuan semua markas Qadiani ini terletak di Kampung Rojulullah(hehe,nak wat macamana)
Salah seorang pemimpin Qadiani kini |
..::QADIANI ITU APA ?::..
Ajaran Qadiani ialah suatu ajaran yang diasaskan oleh Mirza Ghulam Ahmad Qadiani(Hafal nie,hehe) di India pada tahun 1889. Ajaran ini adalah bertentangan dengan ajaran Islam dan terkeluar dari agama Islam. Perkataan Ahmadiah adalah disandarkan kepada nama Mirza Ghulam Ahmad sendiri iaitu pengasas ajaran ini.
Qadiani pula adalah diambil dari nama kampung atau kawasan tempat lahirnya Mirza yang terletak di daerah Gurdaspur, India. Dengan demikian,ajaran ini dikenali juga dengan nama ajaran Qadiani atau Kadiyani bersandarkan kepada nama kawasan tempat lahirnya Mirza(Ghulam Ahmad).
Ajaran ini telah tersebar hampir ke seluruh dunia sejak awal abad kedua puluh hingga sekarang oleh mubaligh-mubaligh atau pengikut-pengikut ajaran ini atas nama agama Islam walaupun ianya tidak pernah diiktiraf oleh agama Islam sendiri.
Mirza Ghulam Ahmad Qadiani |
..::APAKAH LATAR BELAKANG PENGASAS QADIANI ( MIRZA GHULAM AHMAD)?::.
(1) Keturunan
Mirza Ghulam Ahmad dilahirkan pada tahun 1839 di Kampung Qadian dalam daerah Gurdaspur pada peringkat akhir pemerintahan Sikh di situ. Bapanya bernama Mirza Ghulam Murtaza bin mirza Atta Muhammad. Beliau berketurunan Borlas dari bangsa Monghul. Tetapi tidak berapa lama kemudian, beliau mendakwa mendapat ilham bahawa beliau berasal dari bangsa Parsi. Keturunannya dipercayai berasal dari Samarkand, kemudian berpindah ke India dan menetap di Qadian.
(2) Pendidikan
Pendidikan awal Mirza Ghulam Ahmad dimulai dengan pengajian membaca Al-Quran dan beberapa buah buku Parsi. Apabila berumur 10 tahun, beliau belajar bahasa Arab. Dikala berumur 17 tahun, beliau belajar ilmu-ilmu nahu, mantiq dan falsafah secara berguru. Beliau belajar ilmu perubatan dengan ayahnya sendiri. Beliau tidak mempelajari ilmua gama dengan sesiapapun cuma secara belajar sendiri sahaja. Beliau menerima pelajaran di rumah hingga keperingkat menengah (Middle Class). Beliau seorang yang kuat belajar(Rajin). Guru-gurunya yang mengajar nahu, mantiq (Logic) dan falsafah ialah Maulavi Fazlilillahi, Maulavi Fazli Ahmad dan Maulavi Gul Ali Shah. Ayahnya sendiri seorang ahli ilmu perubatan (Physician) yang berpengalaman.
(3) Pekerjaan
Dengan pengetahuan yang ada Mirza bertugas di bawah Penolong Pesuruhjaya Sialkot dengan gaji yang kecil selama 4 tahun (1864-1868). Pada masa ini, beliau belajar sebuah atau dua buah buku Inggeris. Beliau telah cuba mengambil peperiksaan sijil Mukhtar tetapi gagal. Pada tahun 1868, beliau meletakkan jawatan dan pulang ke Qadian(kampungnya) menjaga tanah dan harta sendiri. Tetapi sebahagian besar masanya ditumpukan untuk menatap Al-Quran serta buku-buku Tafsir dan Hadith.
(4) Kehidupan
Kehidupan awal Mirza adalah susah dan miskin seperti juga orang-orang biasa. Hanya setelah dakwaan-dakwaannya mendapat perhatian dan berjaya, beliau mula mendapat hidup senang. Dalam tahun 1907 beliau menulis :"…dulu saya tidak dikenali, hidup di kampung terpencil, Qadian dan tidur di ceruk sudut. Kemudian Allah telah menukarkan dunia ini kepada saya dan menolong saya dengan kemenangan demi kemenangan. Dulu sebenarnya saya tidak pernah ada harapan untuk mendapat 10 rupee sebulan. Tetapi sekarang saya dapat menerima kira-kira 300rupee atau lebih lagi. Mereka telah menghantarkan kepada saya wang dan emas dan saya tidak tahu nama mereka".
(5) Kahwin Dan Anak
Perkahwinan Mirza yang pertama ialah pada tahun 1852 atau 1853 iaitu dengan seorang daripada kalangan keluarganya sendiri. Beliau mendapat dua orang anak iaitu Mirza Sultan Ahmad dan Mirza Fazal Ahmad. Dalam tahun 1891, beliau menceraikan isterinya. Tahun 1884 beliau mengahwini anak perempuan Nawab Nasir, Delhi. Anak-anaknya yang lain adalah dengan isterinya ini iaitu tiga orang. Mereka ialah:
- Mirza Bashiruddin Mahmoo
- Mirza Bashir Ahmad (Pengarang Sirat Al-Mahdi)
- Mirza Sharif Ahmad
Ghulam Ahmad bersama pengikutnya |
(6) Kesihatan
Semasa muda Mirza(Ghulam Ahmad) selalu diserang penyakit hysteria di mana kadang-kadang beliau pernah rebah dan tidak sedarkan diri. Mirza sendri pernah menganggap penyakitnya itu sebagai hysteria dan tekanan perasaan(Melancholia).Beliau juga diserang penyakit kencing manis(diabetes) dan kencing besel(copious urination). Beliau sering mengamalkan latihan rohani (spiritual exercise) dan disiplin diri yang ketat. Beliau pernah berpuasa enam bulan tanpa henti.
(7)Sikap Dan Tingkahlaku
Pada masa kanak-kanak, Mirza adalah seorang budak yang 'simple'(sederhana la) dan tidaklah begitu cerdik. Beliau tidak tahu bagaimana memutarkan jarum jam. Kalau dia hendak mengetahui masa, beliau mengambil jam dari poketnya lalu membilang dengan tangan bermula dari angka satu. Beliau membilang kuat-kuat supaya tidak lupa kerana beliau seorang pelupa. Kadang kala beliau tidak dapat membezakan kasut kiri dan kanan. Mirza juga seorang yang bercakap keras dan kasar serta menggunakan bahasa yang kesat bila menjawab tuduhan-tuduhan lawannya dalam syairnya untuk menghentam orang yang tidak mempercayainya, beliau berkata: "Seteru-seteru itu macam babi;perempuan-perempuan mereka macam anjing".
(8) Meninggal Dunia
Setelah Mirza mengisytiharkan dirinya sebagai Al-Masih yang dijanjikan (The Promised Messiah) pada tahun 1891 dan sebagai nabi Allah pada tahun 1901, maka ulama-ulama Islam mula menyerang dakwaannya itu. Antara mereka termasuklah Maulana Sana'ullah Amritsari, pengarang (penyunting) buku Ahli-Hadith. Pada 5hb. April, tahun 1907,Mirza dengan lantang menjawab dan mencabar Maulana Sana'ullah atas tuduhannya itu. Antara lain Mirza berkata:
"Jika saya ini pembohong dan penipu maka saya akan mati pada masa kau masih hidup kerana saya tahu bahawa hidup seorang pembohong itu tidak akan panjang; dia akan mati sebagai seorang yang gagal pada masa lawannya masih hidup. Tetapi jika saya bukan pembohong malah diutuskan Allah dan juga sebagai Al-Masih yang dijanjikanmaka saya harap dengan kekuasaan Allah, kau tidak akan dapat lari balasan-Nya. Dengan itu, justeru balasan itu hanya di tangan Allah, maka penyakit yang mematikan manusia seperti taun tidak akan mengenakan kau selagi saya masih hidup sebagai bukti saya ini pembohong".
Tetapi setahun selepas itu iaitu pada 25hb. Mei, 1908, Mirza jatuh sakit akibat penyakit ceret-beret di Lahore. Pada masa itu juga, beliau diserang penyakit cerah muntah (taun). Pada keesokan harinya, 20hb. Mei, 1908, Mirza menghembuskaan nafasnya yang terakhir. Mengikut bapa mertuanya: 'Dimalam Hazrat Mirza sedang tenat itu saya telah mendampinginya. Lalu beliau mengucapkan kepada saya: "Tuan sahib, saya ini diserang penyakit tuan". Selepas itu saya tidak dengar lagi dia bercakap dengan jelas sehingga dia menghembuskan nafasnya yang terakhir pada pukul 10 malam". Beliau dikuburkan di Qadian yang sekarang ini didalam negara Pakistan.
(Dipetik dan diolah daripada Bahagian Penyelidikan dan Pembangunan,Jabatan Agama Islam Selangor)
Umm..setakat ini dulu kita kenal dahulu siapa dia pengasas ajaran sesat yang tidak diiktiraf langsung oleh agama Islam.Moga-moga kitadipelihara olehNYA.
'Entry' ini akan di sambung lagi.Wallahua'lam
Sekian wassalam.
No comments:
Post a Comment